Page 1 - Good News December 2017 paper

WAT 'N KRISIS MY GELEER HET!

m in afhanklikheid van my kop vasgegryp en vinnig teen voel asof alles stadig - uiters Dinge lyk nie goed nie, maar dit
God te lewe, is ? voorreg 'n baksteenmuur gaan skuil. Daar stadig - gebeur. Ek is nie meer in voel asof ek diep binne my weet
Owat die moderne mens het baie dinge in ? breukdeel van beheer van my denke of my dat alles sal uitwerk. Na wat soos
soms ontglip. Dit is só maklik om 'n sekonde deur my kop geskiet: liggaam nie en word gedryf deur ? ewigheid voel, begin ek besef
in ons vinnige lewens met kits- van die hekmotor by die huis wat ? Krag ver bo menslike vermoë. dat dinge nou kritiek raak en al
oplossings en soveel hulp- seker nou weer stukkend is en die bid ek in my hart saam met die
middele op onsself staat te maak. assuransie wat nie nog ? keer sal In daardie oomblik stuur my Vader dame, voel ek dat daar meer is
Maar op 23 November 2017 het ek uitbetaal nie, tot my hoop dat waar nog twee kollegas wat presies in wat ek moet doen. Ek begin ook
die voorreg gehad om in totale ook al daardie straal getref het, voeling is met wat ek doen om die hardop roep na God: “Asseblief
afhanklikheid en perfekte daar nie ? dier seergekry het nie. stryd saam met my te stry. Ons Here, asseblief Here!” smeek ek
gehoorsaamheid te reageer op begin met kunsmatige asem- met elke kompressie. In my hart
nét dit wat my Hemelse Vader Ek besluit toe om vinnig oor die haling op die seun met ? pols en gaan ek voort: “Ek weet dat ek U
wou hê ek moes doen. Die aantreeblad te hardloop na waar KPR op die seun waar ek geen kind is en U my Vader is en dat U
gebeure van daardie dag spreek ek op die stoep veiliger sou wees. pols voel nie. Ons vul mekaar aan net die heel beste vir my wil hê en
van ? tasbare Vader met soveel Ek loer om die hoek van die muur en werk sy aan sy. In daardie daarom vra ek U om hierdie kind
liefde vir Sy kinders dat ek dit en in ? oomblik vang my oog twee oomblikke beleef ek ook die onder my hande te laat lewe!”
graag met ander wil deel. seuntjies wat bewegingloos wonderwerk van eenheid voor
onder die boom reg voor my lê! Ek God. Ons werk saam as ? span, Vir ? oomblik voel ek dan ?
? Heerlike sonskyndag het besef instinktief dat hulle deur die hou aan en aan, want opgee is nie hartklop net om dit vinnig weer te
skielik verander in een met ongelooflike harde weerligstraal ? opsie nie! verloor. Ek raak amper panie-
donker wolke en swaar weerlig. getref is. Ek voel hoe my bene in kerig en weer pleit ek by God dat
Ek was net besig om vanaf die beweging kom en my liggaam Op die grond langs my sak ? die ouers van hierdie seun
rugbyveld van die skool, waar ek letterlik na die seuns gedryf word. onbekende dame neer en begin asseblief net nie vanaand voor ?
nou al 15 jaar lank skoolhou, kliphard na ons Vader roep. Sy leë bedjie sal moet staan nie! Na
Laerskool Baillie Park, Potchef- Ek sak voor die seuns neer en pleit by Hom en hou aan en aan. wat soos ? uur gevoel het, slaag
stroom, te hardloop toe ? gewel- begin onbewus my reis van diepe Ek hoor haar gepleit en in my hart V
Vervolg op p. 2ervolg op p. 2
dige weerligstraal slaan. Ek het afhanklikheid van die Here. Dit stem ek met elke woord saam!