Page 5 - Good News March 2013 paper
P. 5

it  was  'n  normale  dat ek 'n beroerte gehad het. Hy  gesê dat die Heilige Gees haar
                  Dinsdagoggend. Ek het  het  egter  gesê  dat  hy  my  nie  vieruur  die  oggend  wakker
          Dsoos gewoonlik 10 km  sou laat opneem nie, maar dat  gemaak  het  sodat  sy  vir  my
          gaan  draf  voordat  ek  gaan  Ronnie  my  net  moes  dophou  moes begin bid.
          werk  het.  Die  aand  het  ek  vir die volgende 24 uur.
          Bybelstudie  gedoen,  in  die                                              Eers  kon  sy  nie  verstaan
          bed  geklim  en  op  my  sy  Woensdag het ek beter gevoel  hoekom sy daardie tyd van die
          gedraai  om  te  slaap.  Dit  was  en werk toe gegaan. Later het  oggend  vir  my  moes  bid  nie,
          asof ek net wou wegdryf, maar  ek ligte golwe uit die hoek van  maar sy was gehoorsaam. Sy
          dit  was  asof  iets  -  ek  glo  dit  my linkeroog begin sien. Ek het  vertel hoe sy in haar geestes-
          was  die  Heilige  Gees  -  my  eers gedink dit is die rekenaar-           oog  gesien  het  hoe  Jesus  se
          gewaarsku  het  dat  alles  nie  skerm.  Ek  wou  met  my  hand  bloed  (wat  genesing  bring)
          normaal  was  nie.  Ek  het  my oog toemaak om die golwe  deur my are vloei. Dit was soos
          dadelik  regop  gesit  en  begin  te  blokkeer.  Intussen  het  'n rivier wat in strome tussen
          voel  hoe  die  hele  linkerkant  Ronnie die bestuurder geska-             die berge vloei.                       Marietjie Leach, 083 446 6094
          van  my  lyf  begin  doodgaan.  kel en haar vertel wat die vorige                                               die wonderwerke wat Hy al in
          Dit het soos naalde en spelde  aand gebeur het. Die dame wat  Die Donderdagoggend toe die                       my lewe gedoen het. Ek glo dat
          gevoel.  My  eerste  gedagte  saam  met  my  werk,  het  haar  dokter  my  bloeddruk  neem,                     hierdie ‘n wekroep was vir my,
          was,  “Is  ek  reg  as  Jesus  my  terselfdertyd  vertel  dat  ek  'n  was dit normaal en dit was vir           want  die  afgelope  paar  weke
          nou moet kom haal?”                  hoofpyn  het,  asook  dat  ek  my dogter bevestiging dat haar              was  ek  net  te  moeg  in  die
                                               golwe sien. Ronnie het my kom  gebed  beantwoord  is.  Die                 aande om sinvol Bybel te lees
          Ek  het  vir  my  man,  Ronnie,  haal  en  ons  is  terug  na  die  dokter  het  gesê  dat  dit  'n             en het dan ook aan die slaap
          gesê dat ek nie lekker voel nie.  ongevalle-afdeling  waar  hulle  bloedklont  was  wat  oor  my                geraak onder gebed. Ek dink
          Hy  het  my  gevra  of  ek  enige  bloed  getrek  het  vir  toetse.  brein  gegaan  het.  Ek  is  die           ook  ek  het  te  veel  van  my
          pyn het, maar ek het geen pyn  Daarna is ek opgeneem in die  Donderdagmiddag  ontslaan                          aandag begin vestig op aardse
          gehad nie. Hy het dadelik vir  hospitaal  waar  ek  ook  'n  sonder enige nagevolge en het                      dinge,  en  vergeet  dat  God
          my  disprins  gegee  om  te  breinskandering moes kry.                     die Maandag weer begin werk.         prioriteit  nommer  een  in  my
          drink. Daarna is ons na Medi-                                                                                   lewe  moet  wees,  en  hoe
          City se buitepasiënte-afdeling  Intussen het my dogter, wat in  Ek wil net aan die Here al die                  belangrik Hy vir my behoort te
          waar  die  dokter  bevestig  het  Londen woon, my geskakel en  eer en aanbidding bring vir al                   wees!

















                                                                                                              oon  after  Angi  and  David's  sixth
                                                                                                              anniversary, the couple's home burned
                                                                                                       Sto the ground. Angi's first act, when they
                                                                                                       were  allowed  to  hunt  through  the  blackened
                                                                                                       remains, was to search for their photo albums.
                                                                                                       When she went to tell David that the pictures
                                                                                                       had indeed survived, she found him carefully
                                                                                                       placing in a box some charred, folded pieces of
                                                                                                       paper - their courtship love letters.

                                                                                                       "As  I  watched  David  kneeling  there  in  the
                                                                                                       ashes,"  she  says,  "I  was  overcome  with  the
                                                                                                       certainty that we were meant for each other.
                                                                                                       There, in the face of our greatest tragedy, our
                                                                                                       first thoughts were not of our material loss but
                                                                                                       of the potential loss of these precious parts of
                                                                                                       our life together. As I knelt to help him with the
                                                                                                       letters, I was certain that we hadn't lost any-
                                                                                                       thing that mattered after all."
                                                                                                       Reader's Digest, August, 1982.
                                                                                                       www.sermonillustrations.com
   1   2   3   4   5   6   7   8   9