Page 8 - Good News December 2018 paper

it was ‘n Kersnag gedurende die antwoord die Kaptein met 'n spotlag. "Dink
1939 - 1945 oorlog in die Pireneë-
Dgebergte in Frankryk. Dit het die
hele dag gereën, maar die aand het die
wind opgekom en die swaar wolke nie. As hulle die kans kry, sal u sien wat
weggewaai. Die termometer het tot 'n paar
grade onder vriespunt gedaal en helder het
die sterre op ons regiment neergeskyn
waar ons hoog in die berge verskuil gelê
het. Behalwe vir die twee snelvuur-
kanonne wat dreigend omhoog gewys het,
sou 'n mens byna nie kon dink dat daar 'n
wrede oorlog aan die gang was nie! Na 'n
paar oomblikke van stilte, sê Fritz rustig:
"Môre is dit Kersfees, die Fees van Vrede.
Ek weet dit is byna heiligskennis om hier in
die loopgrawe daaroor te praat, maar wat
sal julle daarvan dink as ons hier 'n klein
Kersfeesdiens hou, al is dit dan maar net
ter nagedagtenis aan hulle wat vanmiddag
gesneuwel het?"
Fritz was ons sersant en volgens gerugte
het hy vir predikant gestudeer. Vir 'n
oomblik het ons hom met oop monde
aangestaar, maar voordat ons tot verhaal
kon kom, het hy voortgegaan: "Ons kan
maklik 'n Kersboom hier oprig. Hier staan
genoeg dennebome. Kerse het ons ook
nog oor en eetgoed sal ons ook wel
genoeg in die hande kan kry. Kom ons
probeer die oorlog en die gebrek aan
menslikheid 'n slag vergeet. Toe, wat dink
julle daarvan?"
Ons was nog nie heeltemal oor ons
verbasing nie - dit was so 'n ongelooflike
voorstel wat Fritz gemaak het - en tog,
waarom nie? Twee minute later was ons
almal besig met allerhande take wat as
voorbereiding vir 'n Kersfeesviering moes
dien.
Die een oomblik wou ons uitbars van die
lag en die volgende oomblik was ons oë
vol trane - Kersfees in die loopgrawe hoog
in die Pireneë-gebergtes, 'n paar uur nadat
23 van ons makkers gesneuwel het!
Op die vliegveld, 32 km van ons af, was die
vyand besig om te beraadslaag: "Daardie
vervloekte regiment in die berge doen ons
gans te veel skade aan," het die Kaptein
aan die Kommandant gesê. "As ons enige
vordering wil maak, moet ons hulle eerste
van alles vernietig. Van die vier vliegtuie
wat vanmiddag uit is, het net een nie bedrieg nie? Nee, daar staan dit
teruggekeer en die kêrels kom elke dag
nader! Die Kommandant het geknik. "Ja,
hulle moet vernietig word, maar weet jy, dit
is Kersnag. Dit stuit my eintlik teen die
bors. "Teen die bors, Kommandant?"
u nie dit het ons makkers teen die bors
gestuit toe hulle vanmiddag neergeskiet is
nie? Nee, menslikheid besit daardie kêrels
hulle op Kersnag met ons gaan aanvang!"
"Nou ja, styg dan maar op," het die
Kommandant geantwoord. "Ek sal hier op
jou verslag wag. Alle sukses, hoor!" Binne
'n paar minute het nege vliegtuie die
nagtelike stilte ingeklief…
grond. Die vlieëniers kies egter weer die lugruim,
Die ergste honger was reeds gestil en Fritz sonder om 'n enkele bom te los! Die Kaptein vee met
was besig met sy Kerspreek. Natuurlik was sy hand oor sy oë. Nee, dit was nie 'n droom nie - hy
dit nie 'n preek soos wat 'n mens van 'n sit nog in sy kajuit en daar onder, ver onderkant
kansel hoor nie, maar hy het van man tot hom, staan 'n Kersboom wat sy stralende glans
man gespreek en almal het aandagtig vriendelik versprei. Vir 'n paar oomblikke woed 'n
geluister. Die eenvoudige boodskap het sataniese stryd hom in die Kaptein af - wraak, plig,
reguit na die manne se harte gegaan en oorlog teenoor menslike gevoel, Kersnag!
menige van hulle het in stilte 'n traan
afgevee. Die verskrikte manne kruip aarselend uit hulle
skuilplekke en luister gespanne na die wegster-
Die Kersboom het uitdagend daar gestaan wende gedreun van die vliegtuie. Hulle kyk mekaar
en sy vreedsame lig oral versprei. Hoe verstom aan. Dan kyk hulle boontoe. Niemand kan
primitief ook al, was dit die "simbool van verstaan wat daar gebeur het nie! Plotseling verstyf
die Lig wat gekom het om in die duisternis hulle. "Hulle kom terug!" gil iemand, en inderhaas
te skyn" - selfs tot in die loopgrawe van die maak hulle aanstaltes om weer in hulle skuilplekke
Pireneë! terug te duik. Maar dan klink Sersant Fritz se stem
gebiedend deur die kamp: "Staan stil en kyk
"Daar kom hulle!" klink dit meteens van daarbo." Die nege vyandelike vliegtuie vlieg laag
orals op terwyl die naderende gedreun van oor die kamp in die vorm van 'n kruis, 'n kruis waar
vliegtuie skielik die nagtelike stilte vriend en vyand voor moet buig! Langsamerhand
versteur. Met 'n skok het almal tot die verflou die gedruis in die verte. Onder in die kamp
werklikheid teruggekeer en uit hulle teen die hange van die Pireneë-berge kniel 'n aantal
primitiewe Kersfeesviering is hulle wreed manne met geboë, ontblote hoofde - Kersnag het
teruggeslinger tot die werklikheid van die gewen!
oorlog! [Oorgeneem: 'n Verhaal soos deur 'n bekeerde
soldaat vertel].
Kaptein Lorentz se oë tuur onheilspellend
oor die maanverligte berglandskap.
Plotseling verstyf hy. Daar ver het hy 'n
liggie sien flikker. Dit moet die vyand wees!
"Onnosele vyande," brom hy tussen sy
tande deur. "Julle dink seker dat ons nie op
'n Kersnag sal aanval nie, maar julle sal
skeef opkyk!"
Die lig kom al nader en word al helderder.
Hy kan dit nie begryp nie! Met 'n glimlag
laat hy sy vliegtuig afduik terwyl sy vingers
senuweeagtig speel met die hefboom wat
nou binne 'n paar sekondes die dodelike
bom sal laat val. Plotseling verstyf sy hand
en outomaties ruk hy die "stuurknuppel"
terug. Het hy goed gesien? Het sy oë hom
werklik! 'n Kersboom waarvan die ligte met
'n boaardse glans die lug inskyn! Is dit
moontlik? Weer duik die bomwerper oor
die kamp neer om seker te maak en druk die
beangste manne hulself vaster teen die