Page 9 - Good News December 2008 paper

V hulle vanmiddag neergeskiet is nie? Nee, steur. Met 'n skok het almal tot die werklikheid
Vervolg van p. 1ervolg van p. 1
dit was so 'n ongelooflike voorstel wat Fritz menslikheid besit daardie kêrels nie. teruggekeer en uit hulle primitiewe Kersfeesviering
gemaak het - en tog, waarom nie? Twee As hulle die kans kry, sal u sien wat hulle op is hulle wreed teruggeslinger tot die werklikheid van
minute later was ons almal besig met Kersnag met ons gaan aanvang!" die oorlog.
allerhande take wat as voorbereiding vir 'n "Nou ja, styg dan maar op," het die Kaptein Lorentz se oë tuur onheilspellend oor die
Kersfeesviering moes dien. Die een Kommandant geantwoord. "Ek sal hier op maanverligte berglandskap. Plotseling verstyf hy.
oomblik wou ons uitbars van die lag en die jou verslag wag. Alle sukses hoor!" Binne Daar ver het hy 'n liggie sien flikker. Dit moet die
volgende oomblik was ons oë vol trane - 'n paar minute het nege vliegtuie die vyand wees! "Onnosele vyande," brom hy tussen sy
Kersfees in die loopgrawe hoog in die nagtelike stilte ingeklief… tande deur. "Julle dink seker dat ons nie op 'n
Pireneë-gebergtes, 'n paar uur nadat 23 Die ergste honger was reeds gestil en Fritz Kersnag sal aanval nie, maar julle sal skeef opkyk!"
van ons makkers gesneuwel het! was besig met sy Kerspreek. Natuurlik was Die lig kom al nader en word al helderder. Hy kan dit
Op die vliegveld, 32 km van ons af, was die dit nie 'n preek soos wat 'n mens van 'n nie begryp nie! Met 'n glimlag laat hy sy vliegtuig
vyand besig om te beraadslaag: "Daardie kansel hoor nie, maar hy het van man tot afduik terwyl sy vingers senuweeagtig speel met die
vervloekte regiment in die berge doen ons man gespreek en almal het aandagtig hefboom wat nou binne 'n paar sekondes die
gans te veel skade aan," het die Kaptein geluister. Die eenvoudige boodskap het dodelike bom sal laat val. Plotseling verstyf sy hand
aan die Kommandant gesê. "As ons enige reguit na die manne se harte gegaan en en outomaties ruk hy die "stuurknuppel" terug. Het
vordering wil maak, moet ons hulle eerste menige van hulle het in stilte 'n traan hy goed gesien? Het sy oë hom nie bedrieg nie? Nee,
van alles vernietig. Van die vier vliegtuie afgevee. daar staan dit werklik! 'n Kersboom waarvan die ligte
wat vanmiddag uit is, het net een Die Kersboom het uitdagend daar gestaan met 'n boaardse glans die lug inskyn! Is dit
teruggekeer en die kêrels kom elke dag en sy vreedsame lig oral versprei. Hoe moontlik? Weer duik die bomwerper oor die kamp
nader! primitief ook al, was dit die "simbool van neer om seker te maak en druk die beangste manne
Die Kommandant het geknik. "Ja, hulle die Lig wat gekom het om in die duisternis hulself vaster teen die grond. Die vlieëniers kies
moet vernietig word, maar weet jy, dit is te skyn" - selfs tot in die loopgrawe van die egter weer die lugruim, sonder om 'n enkele bom te
Kersnag. Dit stuit my eintlik teen die bors. Pireneë! los!
"Teen die bors, Kommandant?" antwoord "Daar kom hulle!" klink dit meteens van Die Kaptein vee met sy hand oor sy oë. Nee, dit was
die Kaptein met 'n spotlag. "Dink u nie dit orals op terwyl die naderende gedreun van nie 'n droom nie - hy sit nog in sy kajuit en daar
het ons makkers teen die bors gestuit toe vliegtuie skielik die nagtelike stilte ver- onder, ver onderkant hom, staan 'n Kersboom wat sy
stralende glans vriendelik versprei. Vir 'n paar
oomblikke woed 'n sataniese stryd hom in die
Kaptein af - wraak, plig, oorlog teenoor menslike
gevoel, Kersnag!
Die verskrikte manne kruip aarselend uit hulle
skuilplekke en luister gespanne na die wegster-
n the eighth day of December 1948, I was just a baby boy of 17 months. I fell from wende gedreun van die vliegtuie. Hulle kyk mekaar
a three-storey window, and landed on the sidewalk. I was then carried to the verstom aan. Dan kyk hulle boontoe. Niemand kan
Ohospital where I was pronounced dead. verstaan wat daar gebeur het nie! Plotseling verstyf
My grandmother had arrived by the time they were carrying me to the morgue. She told hulle. "Hulle kom terug!" gil iemand, en inderhaas
the orderly to unwrap me because I wasn't dead. She said she saw a light shining over maak hulle aanstaltes om weer in hulle skuilplekke
my head and saw my toes moving. Indeed I was alive and they rushed me back upstairs. terug te duik. Maar dan klink Sersant Fritz se stem
gebiedend deur die kamp: "Staan stil en kyk
HE WILL NOT LIVE TO SEE CHRISTMAS daarbo." Die nege vyandelike vliegtuie vlieg laag oor
I was very sick and needed brain surgery, but they couldn't do anything to treat me yet die kamp in die vorm van 'n kruis, 'n kruis waar
because of my fever. On 13 December, 1948, they performed brain surgery. Drs. Duffy vriend en vyand voor moet buig! Langsamerhand
Sr., Duffy Jr., and Willis performed the surgery. They all told my parents, "He will not live verflou die gedruis in die verte. Onder in die kamp
to see Christmas." teen die hange van die Pireneë-berge kniel 'n aantal
On December 25, Dr. Willis came out of the delivery room crying. He told my dad that he manne met geboë, ontblote hoofde - die Kersnag het
just delivered a perfectly healthy little boy that died in his arms for no reason. He also gewen! [Oorgeneem: Verhaal soos deur 'n bekeerde
told Daddy to take me home, for I would not live long and I deserved to go home. soldaat vertel].
PRAYERS WERE ANSWERED
The newspaper picked up the story and all of New Bern began to pray for me. My
parents and grandparents prayed for me too, and the prayers were answered. I
survived. The doctors still did not believe that I would live to be a teenager, but I outlived
the doctors. To this day there is only one nurse who had nursed me back to health still
alive. Every time she sees me she breaks down and cries.
At age 18 I wanted to join the Army. My doctor told me, "There's no way you'll be able
to." He explained that any chance blow to my head could cripple or kill me. I prayed that
the doctor would release me and the Army would take me. This happened. I served my
country for three years including one year in Vietnam. People all over prayed for me and
I was protected.
MORE ANSWERED PRAYERS
I prayed for a wonderful girl to be my wife and my prayers were answered again. I thank
God for her every day. For a year we tried to have a baby, but couldn't. I felt like a failure.
We continued to pray and after our seventh anniversary we had a son. My son and my
wife almost died the night he was born. People prayed. Sidney survived with no
complications.
The doctor told me that it would be impossible for us to have any more children safely.
We prayed. Two years and one week later, Rachel was born. Our prayers were
answered. Still today I thank God for two wonderful children.
A SECOND CHANCE
At age 52 I had a heart attack. A doctor performed open-heart surgery on me to bypass
four arteries. While under anaesthesia, I saw a light at the end of the hallway. I got up
and walked to it. There was a door there and I opened it and walked in. It was an
operating theatre. There I could see my daddy and my mother. (They are both dead
now.) They were standing around the table and there was a bright light. There were
angels around the room too. I looked on the table and there was a little baby on it. The
baby was me. I looked up at my daddy. He looked right at me and said, "It's not your
turn, then or now. So, go back."
STILL HERE NOW
I am still here now - loving God. I believe in the power of prayer. I've seen it work. I
believe in miracles. I thank God in heaven for His help, guidance, and for giving us
power through prayer.
- Robert Smyer (http://christianity.about.com/od/lossanddying/a/roberttestimony.htm)