Page 5 - Good News March 2019 paper

Image: EMR Private Ambulance vakansie. En toe: FRANSKRAAL
Franskraal naby Gansbaai op die Wes-Kaap se
Overstrandkus. Vrydag 11 Januarie 2019.
is ene opgewondenheid want Oupa en Ouma
Kaap maak klaar om vir die 'kids' te gaan
Dkuier in Gauteng. Dis nou ons: Dries en
Susan van Heerden van Gansbaai. Ons sien die
'kids' minsters twee keer in 'n jaar.
Net voor Kersfees het ons toe op 'n dag, heeldag in
die stad by die winkels rondgeloop. As jy van
Gansbaai stad toe gaan, is die blink liggies
betowerend. So anders… En dis boonop vakansie!
Na ete die aand lok die aandweer ons na buite en die
kinders nooi ons vir 'n stappie in die aftreekompleks
neffens hul. Waarom nie? Kapoet klim sewentig-
plussers die aand in die bed. Maar ek kon nie
afskakel nie. Slaap, maar slaap ook nie.
Net na twee-uur raak ek bewus van 'n gewoel langs
my. “Kan jy ook nie slaap nie?” hoor ek myself praat.
Dries mompel 'n vreemdheid en begin onwille-
keurige rukbewegings maak. Hy is in 'n sweetbad,
gaan in 'n spasma. Suikervlak is laer as laag. Koma.
Hospitaalsake. Ek ken die patroon al vir 45 jaar. Hoe
kon ons albei vergeet het dat hy 'n diabeet is! Hy
moes weer stysel ingeneem het na die baie energie
wat hy die vorige dag gebruik het!
Ek spring op met 'n vaste wete dat die Heilige Gees
by my is. In my, Hy troos my, beskerm my, tree in vir
my. Openbaar Jesus aan my. Ek glo nie net nie, ek
ervaar Sy Teenwoordigheid as 'n realiteit in my lewe.
Sy krag en liefde mantel my. Tasbare kalmte vul die
kamer. Ek het my man in 'n greep, my sig sink in sy
dowwe kykers en ek staan op my gesag. My hande
omhoog. IN DIE NAAM VAN JESUS! Sy lippe bly op
mekaar geklem; tog kry ek die glukose-lekkers wat
ek intussen fyngekou het in sy mond wat in sy
speeksel oplos.
Geen angs, geen paniek. Geen vrees. Net God se
vrede wat alle verstand te bowe gaan… Dit was nie
nodig om die 'kids' wakker te maak of die ambulans
te ontbied soos die vorige vier kere in meer as
veertig jaar nie. By die Kersboom die volgende aand
kon ons getuig van Christus wat in ons is en deur
ons leef. Ek kon weer eens VERTROUE foutloos
spel. Verskillende Bybelstudiegroepe sorg dat ons
leer Wie God regtig is. Ons kyk na die Evangelie uit
verskillende hoeke. Die kern steek vas: “Christ in
me. Hope of glory”. Die Heilige Gees bemagtig ons.
Dring ons. Ai, ek kan 'n boek skryf... Aan Hom kom
toe die lof en eer! Saam verheerlik ons Hom vir WIE
HY IS.
Twee weke na Kersfees staan ons in 'n apteek in
Krugersdorp toe 'n sms deurkom: Is julle okay? Ek
antwoord: Ja! Ons kuier by die 'kids' en dis mos
immers tydens die brand op 104 km/h geregistreer.
BRAND!!! Die bos voor ons huis is Hein, 'n selvriend, het met sy kaal hande water uit 'n
in vlamme! Ons huis is in gevaar! kan die lug ingegooi in 'n poging om die brandende
My mooi fynbostuin... Die bome motorafdak te red. Dit terwyl hy niks voor hom kon
tussen ons en die bure... Alles kan sien nie en in die rook gestik het!
afbrand! Mense stuur video's van
pikswart rookwolke wat ons Ons huis is ongedeerd! Net die geute het begin
omgewing verswelg. smelt van die hitte. Als om ons is as. Die twee-
verdieping-hoë heining tussen ons en die bure is
Verslaentheid druk ons plat toe lelik verbrand. Dit voel of my privaatheid van my
ons gaan sit, want ons wag mos weggevlam is. O, die mure wat ons tussen ons bou...
nog vir ons pille hier in die apteek.
Dis toe dat ek ervaar hoe my Die berg is kaal. Rou. Van die bome voor ons in die
liggaam op 'n wilsbesluit reageer. bos het net swart krulstokke oorgebly. Stokke wat in
Ek weier om te vrees! Jesus is in hul gestrooptheid boontoe beur. Soos ons mense
my... Het Hy dit dan nie reeds wat almal deur hierdie ervaring is. Binne-in ons huis
soveel keer aan my geopenbaar trap jy in as. Jy hap as, jy hoes as. Vir lank ruik jy net
nie? Dis toe dat my opgetrekte nog as.
skouerknoppe voelbaar sak. Ons
hou mekaar se hande vas. Elkeen Dis nou 'n maand na die brand. Die melkhout in die
weet dat die ander een ook bid. tuin toon reeds botseltjies in sy stam. Ek treur nie
Sonder woorde. Ons Here ken ons meer oor wat ek verloor het nie, maar verheug my
harte. Dit word stil in my binne- daarin dat my kleinkinders se kinders eendag in die
kop. Stil soos 'n spinwiel se draai nuwe boom se koelte sal kan speel. Laat ons vir
stil is… mekaar koelte maak soos ons Liewe Here eens vir
ons kruiskoelte gemaak het.
In die ruimte kom Hy en wys Hy vir
my die engel wat in die tuin by ons Ek was gedring om iets wat in my diepste binneste
huis staan. Die engel was omtrent ontvlam het, op doek te sit. In my oorgroeide
'n huis en 'n half lank. Ek het haar fynbos-voortuin het Dries 20 jaar gelede 'n kruis van
langs die pilaar waarteen die 'sleeper'-hout geplant. Deur die jare heen het die
bougainvillea oprank, gesien. kruis egter toegegroei. Met die brand het al die
Waar haar voete moes wees, het plante geskroei, maar die kruishout het bly lewe!
sy nie grond geraak nie. Sy was
lyfloos maar reëel. Haar wit kleed Dankie, Here, dat die kruis nie gebrand het nie! Dit
wasig. In die hemel gemaak. Uit herinner my aan die pad wat U vir my geloop het, dat
die hoek van my oog gewaar ek ek in die gees saam met U gesterf het en sedertdien
toe nog 'n hemeling en nader aan 'n nuwe mens in U is. Mag ek dit nóóit vergeet nie. Ek
die straat net die bewustheid van wil net weer opnuut my binnehart vir U wys. Dankie
nog wasige witheid. Toe ek my oë vir 'n nuwe lewe. 'n Nuwe begin. Nuwe geleenthede
oopmaak, was ek terug in die waar U liefde in my kan vlamvat om sodoende lig te
apteek. Dries praat: “Ek het 'n maak vir een en almal wat voortaan my pad kruis. Na
glaskoepel oor ons huis gesien. die vlammevuur, soos met enige ander verlies, blom
Met 'n handvatsel. Die Here U opnuut bloedrooi in my hart, net soos die speke-
bewaar ons huis...” blom in die Overberg na die brand…
- Susan van Heerden, 082 823 4872
Skoondogter Stella het later vertel
dat sy twee groot hande in haar
gees gesien het wat die huis
omvou. Sus Ina herInner my aan
Dries se laaste woorde toe ons
kringetjie gemaak het net voor
ons na die 'kids' toe is: “En Here
bewaar asseblief ons huis...”
Ons het opgestaan, ons pille
gekry en uitgestap. Die SMS'e en
oproepe het ingestroom. Ons het
kennis geneem. Natuurlik is dit
traumaties. Die realiteit kan wreed
wees. Alles is mos stukkend op
die ou aarde, maar Jesus het
gekom om heel te maak, nuut te
maak. Daar is krag in 'n kop wat
nuut dink, wat glo in die eenheid
van ons Vader met Sy eie kinders.
Jesus leef nou in my, dwarsdeur
my! Dit gaan nie oor my en my
gemak nie. Dit gaan oor Hom!
Natuurlik was dit 'n skok toe ons
tuiskom. 'n Aangename skok,
want die vuur kon nie verby die
engele kom nie! Niks moes eintlik
oorgebly het nie... Die wind is