Page 8 - Good News May 2009 paper

'n Bekende skryfster het eenmaal gebid dat sy Ons is veels te gering,
nooit haar vermoë tot verwondering moet Ons verdien niks van die
verloor nie. Verwondering is die vermoë om soos barmhartigheid en trou
'n kind, asof vir die eerste maal, na dinge te kyk. wat U aan ons bewys het nie.
Die teoloog Ferdinand Deist gaan so ver om te sê Almagtige God, ewige Koning,
dat dit 'n vorm van gebed is. Om verwonderd te ons loof U.
wees oor heel alledaagse dinge, sê hy, is om te Neem ons skamele dank
bid. Om bly te wees oor die feit dat jy 'n mens is en ons skamele geloof aan.
en mag lewe, om bly te wees oor liefde tussen Alles wat is, Here,
mense, of oor 'n glimlag, is alreeds gebed, sê hy. het U geskep.
Want dit is verwondering oor die werk van God. Alles wat is, getuig van u
Verwondering en dankbaarheid gaan hand aan gedagtes, God van liefde.
hand. 'n Mens wat hom só kan verwonder, is ook In alles wat is, word U plan
die dankbare mens. Maar dis asof ons só haastig vervul, ook in my,
geword het dat ons ons nie meer kan verwonder heilige God.
nie, en daarmee nie dankbaar is vir die onuit- In alles wat is, sien ek
spreeklike voorreg van léwe nie: vir ons die merkteken van U
gesondheid, vir die skoon lyne van 'n blakende heerlikheid…
kind in die bad, vir elke nuwe dag wat spierwit U is die boog oor my.
breek (hoe graag dra ons nie gister se ellendes U is die hoogte en die diepte.
saam die nuwe dag in nie!), vir mense om ons Ek is in U. Ek loof U,
wat ons liefhet, vir die pragtige skepping om ons. heerlike God!
Vir die Christen is die grootste bron van [Uit: Deur die liefde aangeraak,
dankbaarheid en verwondering Christus se Winnie Rust, NG Kerk-Uitge-
menswording. Ons sal die misterie daarvan wers, 1982].
nooit heeltemal kan peil nie: dat God as Mens
aarde toe gekom het, Hom volkome met die
mens vereenselwig het, en versoening tussen
mens en God bewerkstellig het sodat ons nou
vry kan wees. As ons hierdie feite nuut ervaar,
kan ons beperkte menslike verstand daar nie by
nie!
Die mens wat in hom so 'n verwonderde,
dankbare hart omdra, is ook die diensbare een.
Sou mens dan so 'n groot geskenk ontvang, en
nie iets wou teruggee nie? Die dankbare hart is
die een wat bly is, wat graag iets terugsit in die
lewe waaruit hy so baie kry.
Paulus sê dat die liggaam uit baie dele bestaan,
en dat elke deel 'n afsonderlike funksie het. Ons
is nie almal eenders nie. Sommige van ons leef
ons dankbaarheid uit deur onsself diensbaar te
stel vir die barmhartigheidsdienste van kerke of
ander organisasies. Kan u u 'n wêreld voorstel
sonder hierdie dienste? Die kinderhuise en
huise vir bejaardes sou byvoorbeeld nie kon
bestaan nie. Maar daar is ook dié van ons wat
miskien ons dankbaarheid sal betoon met 'n
klein geskenkie vir die eensame wat verjaar, met
'n gerusstellende geselsie by 'n vreesbevange
kind in die donker, met 'n pot warm sop vir die
siek buurvrou. Ons wêreld sal kouer en armer
wees sonder die kleur van die klein gebaar wat
kom uit dankbare harte.
Ek onthou my oupa Kallie goed. Hy was 'n klein,
krom mannetjie met 'n spitsbaardjie soos Jan
Smuts en waterige blou ogies. Oupa Kallie het
swáár gehad: tydens die groot griep vrou en
kinders verloor, finansiële druktes beleef, 'n
tweede vrou getrou wat chronies depressief was
en die ses klein kinders in verwaarlosing laat
rondloop het. Maar Oupa Kallie was 'n diep
opregte, blymoedige Christen wat met sy
welluidende tenoorstem die kerk kon vul. Niks
kon hom onderkry nie. Oupa Kallie se briewe aan
Pa was altyd 'n blye lofsang oor Gods grootheid
en goedheid.
Geen swaarkry of ellende kan ons van God se
liefde skei nie. Daarom kan ons met dank-
baarheid saam met die psalmis sê:
Almagtige God, ewige Koning,
U woon in die lig,
en die aarde is die voetbank vir U voete.
Die hele aarde prys U, die mense loof U.
Wat is ons Here, dat U aan ons dink?