Page 2 - Good News October 2011 paper

awie word wakker en lê en gaan soek.”
luister hoe die voëltjies in Dawie se oë is groot en rond. Hy
Ddie boom voor sy kamer- dink nou baie hard. “Jaa...” sê hy.
venster fluit en raas. By die “Ek dink... ek dink ek kan so iets
hoenderkampie gee 'n haan sy onthou. Daar is 'n prent in my kamer
eerste lang uitgerekte kraai. In die waar 'n skaapherder met wit klere 'n
verte hoor Dawie ook die tjirr-tjirr skapie in sy arms vashou. Dis seker
van die tarentale. daardie een.”
Hy klim vinnig onder die ligblou Lang-Piet lyk ingedagte. “Dit mag
lakens uit en skuif die gordyne oop. wees... dit mag wees,” sê hy. “Ek
Skielik word hy haastig, want hy het lank, baie lank gelede ook só 'n
sien Lang-Piet stap reeds in die prent gesien. Ek was so 'n klein
rigting van die skaapkraal. mannetjie van tien jaar,” beduie
Sy pa het belowe dat hy vandag Lang-Piet met sy hande “toe ek van
saam met Lang-Piet kan gaan om die huis af weggeloop het. Met niks
die skape op te pas, want dit is en niemand was ek tevrede nie. Ek
Saterdag en hy het sy huiswerk al wou die wye wêreld in. Maar gouer
die vorige aand klaargemaak. as wat ek gedink het, het alles nie
Hy trek 'n ou bruin langbroek en 'n meer so maklik gelyk nie. “My maag
hemp aan en knoop die veters van het begin skreeu van die honger.
sy velskoene vas. Dan gaan was hy My skoensole was deurgeloop, en
gou-gou sy gesig en hande en ek het die skoene sommer langs die
borsel sy sterk wit tande. Hy kam sy pad weggegooi. Maar teruggaan
ligte krulhare haastig en sit 'n wou ek ook nie - daarvoor was ek te
veldhoed op sy kop. trots. Te hardekop. Dinge het begin
Dawie is te opgewonde om te eet, verkeerd loop. Ek het met verkeer-
en sit sommer 'n paar stukkies de maats deurmekaar geraak. Ek baie mooi storie wat Lang-Piet
beskuit en 'n fles koffie in sy het leer rook, later ook gedrink en vertel het - hy sal dit seker nooit
rugsak. Buite wag Lang-Piet. Hy gedobbel...” vergeet nie.
glimlag breed. Lang-Piet bly stil en Dawie kyk hom Hy dink nou aan baie dinge. Hy
“Môre Dawie!” groet hy vriendelik. ongelowig aan. As Pa dit geweet onthou daardie aand wat hy in die
“Ons moet weg wees. As die son het, het hy sekerlik vir Lang-Piet bosse verdwaal het, maar wel later
oor die bergrantjie stoot, moet ons weggejaag, dink hy. sy pad teruggekry het... hy het nooit
al 'n hele entjie ver wees.” Lang-Piet vertel verder. “Ek het toe geweet dat hy ook maar 'n skapie
“Môre, Lang-Piet,” sê Dawie. “Nou eendag by 'n plaas, 'n baie groot was nie. En dat daar heeltyd 'n
maar kom. Ek is self haastig om plaas verbygeloop. Daar was baie Goeie Herder was wat oor hom wag
weg te kom.” duur beeste, baie perde, volstruise, gehou het nie. Sy hart is sommer
Dit is vir Dawie heerlik om in die en daar was skape. Baie skape, nou gelukkig. Hy besluit daar en
veld te wees. Dis vir hom baie mooi honderde van hulle. Toe was my dan om 'n gehoorsame skapie te
as die lammertjies met hul spierwit maag al seer van die honger - ek het wees en nooit weer weg te dwaal
wollyfies huppel en mekaar jaag. vir dae lank nog niks geëet nie. nie. Hy onthou wat sy pa een aand
En dis ook vir hom mooi om te sien “Terwyl ek so na alles staan en kyk, met huisgodsdiens gelees het: “Die
hoe getrou Lang-Piet vir die skape het my bors skielik verskriklik Goeie Herder lê sy lewe af vir die
sorg. Hy het hom nog nooit 'n lat begin pyn. Ek het begin hoes - ek skape.” Toe het hy nie so mooi
sien gebruik of 'n klip sien optel kon glad nie ophou nie. En dit het al geweet wat dit beteken nie, maar
wanneer een van die skape erger geword. Daar langs die pad nou weet hy. Dit is seker toe Jesus
wegbreek nie. het ek sommer inmekaargesak en gekruisig is, dink hy.
Dit lyk asof die skape en Lang-Piet bly lê.” So in die stap maak hy vir 'n
mekaar goed verstaan. Maar ondanks die hartseerstorie is oomblik sy oë toe: “Dankie, Jesus,
“Hoekom is jy so lief vir skape, daar 'n glimlag in Lang-Piet se oë. dat U ook vir my gekruisig is. Ek wil
Lang-Piet?” vra Dawie later toe “Daar is baie om te vertel, maar die U hart nooit weer seermaak nie. Ek
hulle onder 'n koelteboom sit en son klim al hoër en die skape moet wil nie meer leuens vertel nie, nie
rus. Lang-Piet dink 'n bietjie en nou-nou verder,” sê Lang-Piet. eens 'n ou wit leuentjie nie. En ek
doop 'n stukkie beskuit in sy koffie. “Maar daar het my lewe verander, wil ook nie meer ongehoorsaam en
“Ai, Dawie,” sê Lang-Piet, “hierdie soos die nag dag word. Mense het parmantig wees nie. Ek wil vir U 'n
liefde vir die skape het ek al lankal. my daar gekry, my opgetel en ek het soet skapie wees, want U is my
Maar dit het nie sommer vanself begin skape oppas by hulle. Hulle Goeie Herder. Amen.”
gekom nie.” was goeie mense, hulle het nie vrae Lang-Piet kyk om en waai met sy
Dawie is nou baie nuuskierig. gevra nie. Eendag het die baas van arms. “Kom, jy bly agter! Kyk waar
“Vertel asseblief, Lang-Piet,” die plaas ernstig met my gepraat. trek die skape al,” roep hy.
soebat hy. Lang-Piet kyk ingedagte Hy het my vertel van die Goeie Dawie huppel oor die graspolle. Hy
na die helder lug en die spierwit Herder wat al die ander skape los voel so gelukkig soos nog nooit
wolkies. Daar is 'n glimlag op sy om die verlore enetjie te gaan soek. vantevore nie. Daardie selfde aand
verrimpelde gesig. Ek het dadelik geweet: ek was het hy sy Bybel geneem en die
“Ken jy die storie van die Goeie daardie verlore skaap. En die Goeie hoofstuk oor die Goeie Herder
Herder in ons Bybel?” vra hy. Dawie Herder was ons Here wat my na gelees. In sy hart het hy 'n besluit
knik sy kop. “Ja, ek het baie van die daardie plaas gestuur het. Daarna geneem. Hy sal vir ander mense
herders gelees. Daar waar hulle die het ek my eie Bybel gekry en 'n ook vertel van die Goeie Herder.
ster gesien het wat vir hulle die pad mooi boekie met die prent waarvan Wie weet... miskien is daar nog baie
na Betlehem gewys het.” jy netnou gepraat het, buite op...” verlore skape... grotes, kleintjies,
Lang-Piet strek hom uit op die Lang-Piet staan op en begin roep baie wat weggedwaal het en nog nie
grond en vou sy lang arms agter sy na die skape. Hulle staan ook nou gevind is nie. Later het hy rustig,
kop. “Ek praat van 'n ander Herder,” stadig een vir een op en begin al met 'n baie gelukkige hart, aan die
sê hy. “Die Goeie Herder wat al die peuselend vorentoe beweeg. Dawie slaap geraak...
ander skape los en die verlore een loop ingedagte saam. Dit was 'n - Elisabet Opperman