Page 7 - Good News September 2012 paper
P. 7
endrik het met 'n merkwaardige Langs hom lê Hendrik, wat die kamer met
reputasie na die kinderhuis gekom. hom deel. Ek kon nie glo wat ek sien en
HDie laaste van 'n reeks oortredings hoor nie: hierdie hardvogtige knaap, so
was dat hy op 'n Saterdagmiddag met 'n klipsteenhard, wat ek gedink het geen
rekker meer as 150 klein brandglas- trane en geen hart het nie, lê en snik dat sy
venstertjies van 'n kerkgebou bed skud.
in Cottesloe uit hul loodom- Ek gaan sit sprakeloos langs
hulsels laat tuimel het. Cottes- hom op die bed. Heelwat
loe het vir hom, soos vir ander later kon ek my verbasing
mense wat ek ken, 'n water- onder woorde bring: "Wat
skeiding geword; hy is as makeer Hendrik? Is jy
gevolg daarvan deur 'n land- ongelukkig hier by ons?"
dros na die kinderhuis gekom- Driftig skud hy sy kop.
mitteer. Op vyftien jaar was hy "Verlang jy huis toe? Is dit
'n klipharde seun uit die strate jou pa se dood?" Telkens
van 'n ewe harde Johannes- skud die trotse kop en
burg in die algemeen, en Hill- telkens blink die trane.
brow in die besonder. Op vroeë Aanvanklik kon hy nie praat
leeftyd was hy reeds so nie, maar uiteindelik kom die
ontnugter soos 'n volwassene. verduideliking deur die snik-
Daar was weinig kwaad wat sy ke heen: "Dis nie pa nie, dis
oë nie gesien, of waaraan hy Oom en Tannie. Oom vat
nie deel gehad het nie. Die altyd aan my hare as Oom
merktekens van sy veelbewoë verbystap en Oom tik my in
bestaan was duidelik op sy my ribbes. Daar was liefde in
tenger liggaam geskryf; en die Oom se vingerpunte. Elke
gemoedsletsels wat geheel aand as Tannie julle kinders
moes word, was legio. Maar kom toemaak en nagsoen,
Hendrik het vitaal, polsend en het sy vir my dieselfde
intens geleef. Elke oomblik gedoen. Niemand het my in
was vir hom 'n avontuur wat my hele lewe toegemaak of
deurleef moes word, maar naggesoen nie! Ek weet nie
ongelukkig op 'n totaal negatiewe wyse. wat liefde is nie, maar ek dink dit sit in Oom
Ongemanierd, uitdagend en gesagsonder- en Tannie se hande."
mynend het hy van dag tot dag die "En die model-Jaguar?" het ek gewaag om
personeel getart. Omdat lyfstraf 'n verbode te vra. "Oom, toe ek hoor
tugvorm was en slegs in uitsonderlike my pa is dood, het ek
gevalle toegepas is, het dit van ons almal niks gevoel nie. Hy het
vindingrykheid geverg om strafmetodes te my nie liefgehad nie.
ontwerp wat by die kinderhuis se opvoe- Daar was by my geen
dingsprogram sou inpas. Selfs die mense hartseer of droefheid
by die sielkundige afdeling was radeloos. oor sy dood nie. Toe dink
Geen wonder dat sy huismoeder na twee ek dat as ek my motortjie
weke die handdoek ingegooi het, en aan flenters breek, sal ek
gedreig het om summier te bedank indien hartseer wees en sal ek
Hendrik nie uit haar huis verwyder word kan huil, en miskien
nie. Ter wille van die ander kinders en die b e t e r v o e l . M a a r
huismoeder se behoud, het ons hom in ons vanaand toe die tannie
huis opgeneem. Toe volg daar veertien dae my soen, het dit hier-
wat ons liefs uit ons geheue sou wou vee. binne gebreek. Ek kan
Ons is getref deur die volle geweld van 'n nie sonder liefde aan-
verbitterde, opstandige jongmens wat 'n gaan nie, Oom. Ek is
werktuig van die bose geword het. Nors en jammer dat ek so onbe-
stug het hy niemand gegroet en met skof en ongehoorsaam
niemand gepraat nie. Etenstye het hy op sy was. Sal julle my ver-
stoel neergeplons en sonder om te wag vir gewe en my help?"
die tafelgebed, 'n demonstrasie van Hendrik het radikaal
ewigdurende beweging gelewer soos hy verander, en 'n geres-
die kos na sy mond gekarwei het. Ons pekteerde en geliefde
kinders was verstom. As hy klaar was, het seun in die kinderhuis,
hy sy bord vorentoe gestamp, sy stoel en die skool geword. Hy
agteruit gestamp en sonder 'n “dankie” die het nie net liefde ontdek
kamer uitgestap. As jy hom soek, kon jy net nie, hy het ook die Bron
oplet waar 'n rookdamp om 'n hoek ontdek - Jesus Christus.
verdwyn. Almal het in spanning gewag op As hoofseun van die
die kataklismiese botsing wat moes kom. skool het hy 'n A-gemid-
My vrou het gekeer en gesoebat, maar my deld in die eindeksamen
hande het bly jeuk. behaal. Vandag leef hy
Toe sterf sy pa skielik en onverwags. as 'n nuttige burger van
Miskien nou, het ek gedink. Maar skynbaar sy land en kerk; hy het
het dit geen indruk hoegenaamd op 'n pragtige en gelukkige
Hendrik gemaak nie - behalwe dat sy gesinnetjie van sy eie.
bloedrooi skaalmodel Jaguar-motortjie, Elke keer as ek van
waarop hy mateloos trots was, een oggend Hendrik hoor, onthou ek:
verfrommel, verdraaid en inmekaargedruk Daar is liefde in 'n mens
op my lessenaar lê - 'n soort uitdaging, of se vingerpunte!
dalk 'n noodkreet uit die hart... Uit: Stille Vertroue: 40
Daardie aand sit ek laat en werk in die Oomblikke Wat My Lewe
studeerkamer, toe ek 'n hartroerende Verander Het, Solly
gesnik hoor. Ek haas my na ons oudste Ozrovech, Carpe Diem
seun se kamer, maar hy lê rustig en slaap. Boeke (2007).
