Page 8 - Good News September 2015 paper

V
Vervolg van p. 1ervolg van p. 1 werklikheid van Wie Hy is, en dit geweld van die Duitse militêre date openlik gehuil het. "God, my
God mettertyd sekere vaaghede was asof ek nou vir die eerste keer masjien en was binne enkele dae troue Heer, het my terugge-
invul, dat daar geen maklike die Boodskap verneem het. Wat volkome uitgelewer aan die bring," het sy te midde van
antwoorde is nie, en dat die dit alles in 'n lewe beteken in genade van die veroweraar. aandoenlike tonele oor en oor
patroon na verloop van jare terme van ongekende bevryding - herhaal.
dikwels makliker te verstaan is, ruimte - blydskap, en aan algehele Op aandrag van haar ministers
was 'n sprong in haar geestelike ommekeer, kan nie maklik in moes Wilhelmina die land verlaat Hierna het die groot taak van die
ontwikkeling wat die grond vir woorde uitgedruk word nie." om vanuit Engeland 'n regering in heropbou van haar land gewag.
verdere wonderlike ervaringe met ballingskap te lei. Voor haar Sy was reeds ná aan die sewentig
God voorberei het. Met haar Hierna het vir haar 'n tyd van vertrek het sy saam met haar hele jaar oud en nadat sy haar volk oor
gebedshouding van "wag op God sware beproewing gevolg, onder personeel op haar knieë gegaan die ergste gehelp het, het sy
totdat Hy kom," het sy die venster meer die heengaan van haar en ernstig vir haar vaderland besluit om afstand te doen van die
van haar hart wyd oopgemaak en moeder en die skielike dood van gepleit. Daarna het sy hulle troon ter wille van haar dogter,
kon die fris wind vanuit die haar geliefde eggenoot, prins gegroet, self haar koffertjie Juliana. Met haar tipiese nugter-
ewigheid inwaai. Hendrik van Mecklenburg, "'n geneem en statig, deur en deur heid het sy beplan om te abdikeer
man in wie die Christelike liefde koningin, na die wagtende motor enkele weke voordat die vyftig-
In die veelbewoë oorlogsjare van soos 'n heilige vuur gebrand het", gestap wat haar na die Hoek van jarige jubileum van haar regering
1914 tot 1918 het sy haar land se soos sy van hom getuig het. "Ons Holland sou neem. sou aanbreek. Sy wou geen
neutraliteit ten strengste gehand- het albei die geloofsekerheid verering vir haarself hê nie, en
haaf en al die menigvuldige gehad dat die dood die ingang tot "Dit het vir my duidelik geword," nadat sy die volk op die beroemde
probleme wat daarmee saam- die ewige lewe is en daarom het skryf sy oor hierdie donker dae, Dam aan hulle nuwe koningin
hang, die duisende Belgiese ons mekaar belowe dat, in die "hoe Job langs die énigste weg, voorgestel het, het sy die magtige
vlugtelinge, die verwagte Duitse geval een van ons te sterwe sou die weg van beproewing, die ware skare voorgegaan met: "Leve
offensief en die daaglikse diplo- kom, dit 'n wit begrafnis sou instelling teenoor God en die lewe onze Koningin!" As prinses
matieke knope, kalm en beheers wees. Volgens hierdie belofte het moes leer." En sy haal die Wilhelmina sou sy haar laaste jare
gehanteer. In tye soos hierdie is 'n ek nou gehandel." Die wit begraf- Nederlandse Gesangvers aan: op haar landgoed Het Loo in
regeerder eensaam. "Maar," skryf niskoets, getrek deur agt wit Nooit kan't geloof te veel ver- sobere eenvoud deurbring. Hier
sy, "die groot eensaamheid in dié perde, en die familie almal in wit wachten, het sy haar lewensverhaal
dae was my kans met God. geklee, het 'n onuitwisbare indruk Des Heilands woorden zijn geskryf.
Gedurig, as die probleme van die gemaak op die duisende Neder- gewis.
stryd my aandag opgeëis het, het landers wat in stilte langs die 't Faalt aardse vrienden vaak "Ek is eensaam, maar ek is nie
my gedagtes uiteindelik by die strate gestaan het as laaste [dikwels] aan krachten, alleen nie," het sy gesê, "Christus
'stry van die goeie stryd' uit- eerbewys aan 'n geliefde prins. Maar nooit een Vriend als is met my." Die slothoofstuk van
gekom." Jesus is. haar boek is 'n aangrypende,
Maar die uur van Wilhelmina se byna ekstatiese verheerliking van
Ná die oorlog, in die twintigerjare, grootste beproewing was naby. In ballingskap het sy vir haar volk Christus en van God se hoë plan.
sou sy 'n kennelike geestelike Diplomatieke koeriers het veront- 'n simbool van verset geword, van "Maar," het sy bygevoeg, "die
verdieping ondergaan. Sy het rustende berigte uit Nazi- hoop, van geloof, van oorwinning Plan gaan voort, net soos my taak.
kennis gemaak met die geskrifte Duitsland gebring. Reeds in 1938 en van krag. Gereeld het sy hulle Want my taak gaan mee in die
van die beroemde Indiese het sy begin insien dat oorlog in oor die radio toegespreek in die nuwe lewe wat op my wag,
Christen, Sadhu Sundar Singh, en Europa onvermydelik was, en dat taal van 'n stryder wat weier om te wanneer Christus my na Hom toe
sy oproep tot 'n ware, lewende Hitler nie tevrede sou wees gaan lê. Sy het haar volk, geknel roep."
verhouding met Christus. Haar voordat hy baas was van die hele onder die juk van die veroweraar,
studie van die Skrif het haar in Europa nie. Toe die kwade dag in aangemoedig om die stryd Op 29 November 1962 het sy in
hierdie dae bewus gemaak van 'n 1939 aanbreek, het sy, soos in die ondergronds voort te sit, om nie haar Here ontslaap. Soos vir prins
groot geestelike honger in haar vorige oorlog, 'n beleid van met die oorwinnaar saam te werk Hendrik baie jare gelede, het haar
binneste, van 'n verlange om stiptelike neutraliteit gevolg. nie, om te hoop op God. bedroefde volk vir haar 'n wit
intiemer met God te wandel. begrafnis gegee.
Geleidelik het sy begin insien dat Maar Hitler was nie die Keiser nie, In die najaar van 1944 het die gety
daar 'n aansienlike verskil is en Holland was te belangrik vir sy begin draai. Die dag van ver- Toe die wit koets met agt wit perde
tussen die verneem van die Blitzkrieg om hom aan neutraliteit lossing was in sig en vroeg in die vooraan haar stoflike oorskot
waarheid en om dit jou eie te te steur. Sonder die minste lente van 1945 kon sy weer na grafwaarts gevoer het, was die
maak. waarskuwing het Duitse pantser- haar vaderland terugkeer. By boodskap aan almal duidelik:
divisies die Nederlandse grens Eede aan die Nederlandse grens Wilhelmina leef! Sy leef vir ewig!
"Christus het my gelei," skryf sy oorgesteek en honderde val- aangekom, het sy haar bestuur-
in haar outobiografie Eenzaam skermtroepe is oor Den Haag der versoek om stil te hou. Te voet [Uit: 'n Vrou en haar God, I L de
maar niet alleen, "na die bele- neergelaat. Die klein laelandjie by het sy die grens oorgesteek, Villiers, NG Kerk-Uitgewers,
wenis van die oorweldigende die see het gesteier onder die terwyl geharde Nederlandse sol- 1976].