Page 4 - Good News August 2017 paper

etrov, 'n brandarm hout-
hy net onthou dat hy nog eendag
kapper, het sy lewe lank die die kerk sal nodig kry as hy te
PHere liefgehad. Hy was sterwe kom… Petrov het maar
altyd 'n getroue kerkganger, voortgegaan met sy vreemde
totdat hy eendag onverklaarbaar gedrag. Die gemeente was
begin wegbly het. Net voor kerk- geskok oor sy gebrek aan berou
tyd het die mense hom die woud en in sy afwesigheid het die
sien instap en saans lank ná kerkraad sy lidmaatskap opgesê.
aandkerk het hy eers weer Toe die dag kom waarteen die
teruggekom. dominee hom gewaarsku het, het
hulle geweier om hom uit die kerk
Omtrent dieselfde tyd het die te begrawe. Die buurdorp het
dorpsmense ook agtergekom dat darem ingewillig dat hy in húlle
hy hulle begin vermy. Hy het nog kerkhof 'n rusplek kon kry.
altyd aan die einde van elke
weeksdag sy vraggie hout by die 'n Rukkie ná Petrov se dood het
handelaar kom neersit en sy 'n prokureur met 'n brief geadres-
karige loon ontvang, maar hy het seer aan die predikant daar
nooit meer, soos vroeër, met 'n elk opgedaag. Dit was by Petrov se
en 'n ieder 'n geselsie aange- testament aangeheg, en daarin
knoop nie. Hy het niks verduidelik het hy verduidelik: "Ek is jammer
nie, net sy stille gang gegaan, en dat ek die kerk so skielik moes
Sondae die hele dag lank ver- verlaat. Dit het so gekom: Ek het
dwyn. eendag in die bos waar ek hout
kap op 'n groepie melaatses
Die mense het al hoe meer oor afgekom wat daar weggekruip
hom begin wonder. Met watter het. Hulle het niemand gehad om
onderduimshede is hy besig? hulle te versorg nie. En hulle is
"Dalk doenig met die duiwel se verbied om tussen mense te kom
dinge," het hulle bespiegel. Want uit vrees dat hulle die dorpenaars
hoekom sonder hy hom so af, en sou aansteek. Ek het vir hulle 'n
vir wat raak hy net mooi met skuiling gebou, hulle probeer
kerktyd so weg? versorg en vir hulle kos geneem.
Maar ek kon net op Sondae gaan,
Toe een van die ouderlinge Petrov want dwarsdeur die week moes
een Sondagoggend vroeg met 'n ek elke uur wat ek kon, werk. U
swart kat onder sy arm die bos weet self hoe min ek maar uit die
sien inloop, was die gort gaar. hout maak. Ek kon ook nie meer
"Dis Satansdinge, Dominee," het naby julle dorpsmense kom nie
hulle die predikant gaan vertel. uit vrees dat ék julle sou aan-
"Hy raak hier weg met 'n swart kat steek. En, o ja, ek het gehoor dat
en toe hy terugkom, het hy niks by julle wonder oor die kat wat ek
hom nie. Hy het natuurlik die daardie keer met my saam-
stomme dier gaan offer! Netnou geneem het. U sien, die siek
tref 'n onheil die dorp oor dié bose mense het so 'n behoefte aan iets
dinge. Verlede week het een van wat hulle kan streel en vashou;'n
die kinders wat hom wou agterna- lewende wese wat nie vir hulle
kyk toe hy die bos inloop, hoeka sou gril nie. Toe neem ek vir hulle
uit die boom geval en sleg die kat. Ek vra om vergifnis vir my
seergekry." gedrag. En ek vra julle om tog
asseblief ná my dood voort te
"Ja-nee," het Dominee gesug, en gaan om die melaatses te ver-
vir ou Petrov 'n brief geskryf. Hy sorg en my katte kos te gee."
moes hom bekeer van sy bose [Stories vir die Lewe Omnibus, 'n
weë, het die brief gelui, en Boek oor lewenswaardes, Piet
terugkeer na die kerk. Tot tyd en Naudé, Lux Verbi.BM, 2002].
wyl hy tot besinning kom, sou hy
onder sensuur wees. En as hy Vooroordeel is die kind van
hom hardkoppig wou hou, moes onkunde - William Hazlitt