Page 8 - Good News July 2016 paper
P. 8
m te sê dat ons vandag eerder binne die mens se gees. In stilte in jou lewe maak, en gereeld tye met grasie en in retrospeksie
teen 'n geweldige pas ons oorvol dag moet ons tye maak in verbinding is met die Beplanner besef hy/sy dat die aandag wat
Olewe, is al 'n gemeenplaas. waarin ons remme aanslaan en van 'n mens se lewe, kom daar 'n hulle aan die onderbreking gegee
Dat dit groot spanning en ander stil word, tye waarin ons bestek kalmte en 'n rustige doelgerigt- het, sinvoller tydsbesteding was
komplikasies meebring, weet ons opneem. Dit is die geheim van heid in jou lewe. Dan rig jy uitein- as dit wat hulle op hul "program"
ook. Om te sê ons moenie so sinvol lewe, dit is die manier delik baie meer uit as wat jy in jou gehad het.
haastig lewe nie, sou egter naïef waarop ons die gejaagdheid kan groot haas sou kon regkry. Ons is
wees. Ons het in 'n onafwendbare besweer. Vir innerlike kalmte is dan nog besig ja, maar dis 'n Lees maar weer die beskrywing
maalstroom beland! hierdie tye van stilte 'n vereiste, al ontspanne, doelgerigte besig- van Jesus se lewe op aarde, en jy
moet dit beteken dat ek soggens wees, soos Paulus se hardloper besef dat Sy hele lewe feitlik uit
Vir wie, of vir wat kan ons die 'n halfuur vroeër opstaan of saans wat nie moeg word nie. onderbrekings bestaan het waar-
skuld gee? Vooruitgang, die sug 'n halfuur later gaan slaap. voor Hy tyd ingeruim het in Sy
na geld, oorbevolking in al sy Dan sal ek ook die krag hê om besige dag. Waar het Hy die krag
kompleksiteit wat veroorsaak dat Wanneer ons tot stilte gekom het, lastighede in my besige dag kalm daarvoor gekry? Die antwoord lê
alles verhonderdvoudig is, 'n kan ons onsself afvra: Waarmee te hanteer - daardie turksvy wat daarin dat Hy dikwels na eensame
hoër lewenstandaard? Wie kan is ek so besig? Wat wil ek bereik? ons daagliks teëkom en ons dag plekke vertrek het waar Hy, in
sê? Is my prioriteite reg? Gebruik ek so kan versuur dat ons dinge sê stille gesprek met Sy Vader,
baie van my tyd (en geld) vir en dink waaroor ons later spyt is. reserwes opgebou het vir die
Feit is dat ons in hierdie maal- luukshede, plesier en afleiding, aansprake van 'n nuwe dag.
stroom beland het waaruit ons nie maar baie min vir ander mense en U ken dit: tot oormaat van ramp, 'n
maklik kan kom nie, of, soos 'n vir dienslewering? Het ek baie tyd telefoon wat lui met 'n noodkreet Ek wil stil wees, Here, en op U
bekende skryfster dit stel: 'Ons is vir oppervlakkige sosiale verkeer, van 'n vriendin nes ek die dag 'n wag.
deel van 'n bondel wasgoed in 'n maar min vir 'n ouer wat oud duisternis van dinge het om af te Ek wil stil wees dat ek kan
wenteldroër waarmee jy onaf- word? Hoeveel waarde heg ek aan handel; die langdradige, maar verstaan wat in die wêreld gebeur.
wendbaar maar moet saamsirkel.' 'n stil uur in die kerk, of om dood- eensame buurman wat kom kuier Ek wil stil wees om na aan al U
Dit het 'n lewenstyl geword. stil na 'n probleem te luister, of om nes ek aandete wil maak, 'n kind skepsele te kom en hulle stemme
'n boek te lees wat my meer insig wat huil-huil die huis binnekom as te hoor.
Om dus sonder meer te sê ons in my medemens gee, of om 'n ek reeds laat vir my werk is. Ek wil stil wees dat ek onder die
moet stadiger leef, klink na 'n kwartier lank na 'n mooi sons- Sou dit tog nie gaaf wees as ek baie stemme U Stem kan herken.
onmoontlikheid. 'n Sekere hoe- ondergang te staan en kyk? onderbrekings só kon reël dat dit Ek wil stil wees en my daaroor
veelheid werk per dag móét net inpas by my "besige" program verwonder dat U vir my 'n woord
eenvoudig klaar, en daarmee Werk ek so hard aan my dag se nie! het.
basta. Vir baie mense is 'n laer 'program' dat ek nie tyd het om my Here, ek is nie werd dat U na my
versnelling onmoontlik. te verwonder oor my kind se As jy liefde of hulp kan gee, sê toe kom nie, maar spreek net een
grootword, of om na die pragtige Ludwig Kohler, stoot dan alles woord, dan word my siel en gees
Dit lyk dus of die oplossing vir die wêreld waarin ons woon op te let waarmee jy besig is met 'n haal gesond!
gejaagdheid in die meeste gevalle nie, of om dankie te sê vir goeie van die arm opsy, en gee dan
nie soseer in die vermindering gesondheid nie? kwistig van jou tyd! [Uit: Deur die liefde aangeraak,
van verpligtinge en bedrywighede Winnie Rust, NG Kerk-Uitgewers,
lê nie. Nee, die oplossing lê veel As mens tyd vir ordening en vir Die Christen hanteer ook sulke 1982].
he passengers on the bus to me?" she would plead, her work, but how would she get supposed to know where I'm
watched sympathetically as heart knotted with anger. But no there? going? I feel like you're aban-
Tthe attractive young woman matter how much she cried or doning me."
with the white cane made her way ranted or prayed, she knew the She used to take the bus, but was
carefully up the steps. She paid painful truth - her sight was never now too frightened to get around Mark's heart broke to hear these
the driver and, using her hands to going to return! the city by herself. Mark volun- words, but he knew what had to be
feel the location of the seats, teered to drive her to work each done. He promised Susan that
walked down the aisle and found A cloud of depression hung over day, even though they worked at each morning and evening he
the seat he had told her was Susan's once optimistic spirit. opposite ends of the city. At first, would ride the bus with her, for as
empty. Then she settled in, placed Just getting through each day this comforted Susan and fulfilled long as it took, until she got the
her briefcase on her lap and was an exercise in frustration and Mark's need to protect his sight- hang of it.
rested her cane against her leg. exhaustion. And all she had to less wife who was so insecure
cling to was her husband Mark. about performing the slightest And that is exactly what
It had been a year since Susan, task. happened. For two solid weeks,
thirty-four, became blind. Due to a Mark was an Air Force officer and Mark, military uniform and all,
medical misdiagnosis she had he loved Susan with all his heart. Soon however, Mark realized that accompanied Susan to and from
been rendered sightless, and she When she first lost her sight, he this arrangement wasn't working - work each day. He taught her how
was suddenly thrown into a world watched her sink into despair and it was hectic and costly. Susan is to rely on her senses, specifically
of darkness, anger, frustration was determined to help his wife going to have to start taking the her hearing, to determine where
and self-pity. gain the strength and confidence bus again, he admitted to himself. she was and how to adapt to her
she needed to become indepen- But just the thought of mention- new environment. He helped her
Once a fiercely independent dent again. ing it to her made him cringe. She befriend the bus drivers who
woman, Susan now felt con- was still so fragile, so angry. How could watch out for her, and save
demned by this terrible twist of Mark's military background had would she react? her a seat.
fate to become a powerless, trained him well to deal with
helpless burden to everyone sensitive situations, and yet he Just as Mark predicted, Susan He made her laugh, even on those
around her. knew this was the most difficult was horrified at the idea of taking not-so-good days when she
battle he would ever face. Finally, the bus again. "I'm blind!" she would trip exiting the bus, or drop
"How could this have happened Susan felt ready to return to her responded bitterly. "How am I Continued on p. 12